Het Drenthe-weekend van Sabine

Drenthe retraite

Afgelopen keer ging Sabine mee naar Drenthe. In dit weekend werd zij gespiegeld door de andere vrouwen. Diving deep om erachter te komen dat als je je pad volgt, je niet kunt verdwalen.  

Hier het verhaal van Sabine:

‘De eerste keer op de Hobbitstee: spannend, want ik zou met 10 vrouwen die ik niet kende op ontdekkingstocht gaan. Letterlijk – door te zwerven over de Drentse hei – en figuurlijk: via de anderen jezelf beter leren kennen. Na de snelweg worden de wegen steeds smaller en stiller. Aangekomen bij de Hobbitstee valt de rust in.

Caroline en Arda geven ons onmiddellijk het gevoel van een warm bad. Je mag zijn wie je bent, voelen wat je voelt en doen wat je hart je ingeeft. Geen oordeel over jezelf of over de ander. 

Jaren daarvoor was mijn tocht al begonnen, ik wist dat ik mezelf beter moest leren kennen en uitstel was niet meer mogelijk. Vanaf het begin heb ik de juiste mensen ontmoet en Caroline is daar een van.

De rituelen en oefeningen die we in dat eerste weekend deden, boden troost en nabijheid. Het samen delen van je gevoel voorbij de woorden en het leren vertrouwen op je intuïtie. Bijna ongemerkt en onherroepelijk ontstond er een band tussen de vrouwen; een band die mij deed voelen dat ik sterk mocht staan en ook dat ik mocht vallen, want ik werd altijd weer opgevangen. Ik leerde opnieuw meer over mezelf, omdat ik in de spiegel keek die de andere vrouwen mij voorhielden. Ik werd eraan herinnerd dat ik op mezelf mocht vertrouwen, want als het goed voelt dan komt het goed.

 

Ik ben daarna nog een paar keer teruggegaan en steeds opnieuw word ik verrast. Wandelen over de heide en op een andere manier naar dingen leren kijken, het verzamelen van indrukken die blijven plakken, met anderen in een kring staan en samen meedeinen in dezelfde richting (ja, dat gebeurt echt!). Op de laatste dag maken we een collage en dan valt voor mij altijd het hele weekend samen. Ik knip, kleur en plak steeds weer een gevoel bij elkaar dat mij een stukje verder op mijn pad brengt. Thuis hangen deze collages als trofeeën aan mijn muur, als dierbare herinneringen aan wat was en als een reminder voor de toekomst.’

Dank je wel Sabine voor het delen van jouw verhaal. 

 

Drenthe retraite
drentse retraites
Drenthe retraite

Wil je nog meer verhalen lezen?

Het verhaal van Denise: het aangaan van je diepste angst

Het begon met de woestijnreis in Jordanië Door de woestijnreis in Jordanië heb ik Caroline leren kennen als een vrouw die enorm in verbinding staat met zichzelf en van daaruit verbinding maakt met anderen. Oprecht, in liefde en aards. Tijdens die reis zijn er veel innerlijke processen aangeraakt bij mij. Caroline speelde hierin voor mij een belangrijke rol in haar uitnodiging om alles met nieuwsgierigheid, moed, vertrouwen en liefde tegemoet te treden. Dit is ook de reden dat ik, een dik jaar...

Corina’s verhaal: Reis naar de vrijheid!

Wat was de aanleiding om in coaching te gaan bij Caroline? 'Via via had ik over de coaching van  Caroline gehoord en had het idee dat zij wellicht de gene was die mij verder kon helpen. Ik liep destijds namelijk flink vast. Ik had het gevoel dat ik een leven leidde dat beheerst werd door het verleden. Ik stond op een kruispunt; ga ik  zo verder of durf ik het te veranderen? Het vertrouwde leven ontrafelen en het weer op te bouwen naar het heden en toekomst? Oh, wat was dat een enge vraag voor...

Willem’s woestijnreis: bewegen van doen naar zijn

Het is alweer twee jaar geleden dat Willem tijdens een intervisie een collega hoorde praten over haar persoonlijke ervaringen met de woestijnreis in de Wadi Rum woestijn van Jordanië. Het triggerde Willem.  De heilzame werking van de cadans tijdens het lopen en het in de natuur zijn kende hij, de woestijn echter nog niet. Wat Willem niet kent, maakt hem nieuwsgierig. Dus na het zien van de informatie op de website schreef Willem zich in. Klaar voor zijn eerste woestijnervaring. Willem vertelt...

Het woestijnverhaal van Caroline

Aan de vooravond van twee nieuwe woestijnreizen mocht ik mijn eigen woestijnverhaal vertellen. Mij was gevraagd of ik wat meer wilde vertellen over hoe ik in de woestijn terecht gekomen ben, wat de woestijn met mij doet en waar de woestijnreizen die ik begeleid over gaan.  Het is een persoonlijk verhaal geworden dat ik graag met je deel. 

Drentheweekend van Dieta

Afgelopen zomer ging Dieta met ons mee op Drentheweekend. Het Drentheweekend is een ontdekkingsreis naar jezelf op de Drentse hei waarin natuur, verbinden, genieten, lekker eten, reflectie en puur samenzijn de basisingedrienten zijn.  Hieronder vertelt Dieta haar ervaringen:   Aanleiding voor het Drentheweekend Een weekend met vrouwen in het Drentse landschap. Ik had zin om me onder te dompelen in het samenzijn met anderen, me te verbinden met de Drentse natuur en vooral me te verbinden...

Fear

It is said that before entering the sea a river trembles with fear She looks back at the path she has traveled, From the peaks of the mountains, the long winding road crossing forests and villages. And in front of her, She sees an ocean so vast, that to enter there seems nothing more than to disappear forever. But there is nu other way. The river an not go back. Nobody can go back. To go back is impossible in existence. The river needs to take the risk of entering the ocean because only then...

Floortje’s verhaal: werken met zelfvertrouwen

Afgelopen jaar kwam Floortje bij mij voor een coachtraject. Floortje was 2 jaar afgestudeerd en stond bekend als een jonge vrouw met veel talent. Ze wilde een stap op de plaats maken om te kijken wat een goede vervolgstap in haar carriere zou zijn. Tijdens ons erste gesprek werd duidelijk wat de onderliggende vraag was. Floortje vertelt hier haar verhaal over het leren werken met zelfvertrouwen.Zelfvertrouwen ‘In eerste instantie kwam ik bij Caroline om de vervolgstap in mijn carrière vorm te...

De woestijnreis van Els

Afgelopen november ging Els samen met 11 andere deelnemers mee naar de woestijn in Jordanië. Een bijzondere woestijnreis met impact op veel verschillende fronten. Els vertelt hier haar verhaal:Waarom gaf je je op voor de woestijnreis? Voor vertrek zag ik mijn woestijnreis als een poort naar een nieuwe levensfase. De eerste tekenen van de overgang dienden zich in 2021  ondubbelzinnig bij mij aan. En daarmee kwam ook de vraag: Wie wil ik zijn in deze nieuwe levensfase die in bepaalde culturen...

Never to return again

50 jaar worden Voor mijn 50e verjaardag schreef Alexandra Rakemann dit gedicht. Een gedicht over de Steenbok, mijn krachtdier. De steenbok die fier bovenop de rotsen in de Wadi Rum staat. Krachtig, in balans, eigen, zonder opsmuk, solide.  Als ik Alexandra een vraagstuk voorleg vraagt ze me regelmatig: "wat zou de steenbok in jou doen, hoe zou die nu zijn en reageren?" Daar contact mee maken is dan alles wat ik te doen heb. Dan voel ik het en vervolgens weet ik wat ik te doen heb. Fijn hè,...

De Herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg Elke ochtend weer nieuw bezoek. Een vreugde, een depressie, een benauwdheid, een flits van inzicht komt als een onverwachte gast. Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat. Behandel dan toch elke gast met eerbied. Misschien komt hij de boel ontruimen om plaats te maken voor extase……. De donkere gedachte, schaamte, het venijn, ontmoet ze bij de voordeur met een...